برای زندگی هم هنر لازم است ، هم هندسه و حساب نیاز است .
هرچیزی برای خودش طول و عرضی دارد به تعبیر بهتر هرچیز که جسم داشته باشد ،
طول و عرض هم دارد . انسان هم از این قاعده مشتثنی نیست ، لوازم و متعلقات انسان هم
طول و عرض دارند، هرکه آنها را بشناسد و روش استفاده آنها را بداند، ممکن است هم از نظر کمی و
هم از نظر کیفی زندگی بهتری را برای خود رقم بزند.
طول عمر انسان به طور متوسط 70-80 سال است . و عرض آن شاد زیستن و با روحیه بشاش
با مشکلات مقابله کردن است . اگر کسی در زندگی اش شاد باشد ؛عمر حضرت نوح هم برایش
کم است . و اگر کسی زندگی برایش غم و اندوه باشد، یک لحظه زندگی هم برایش زیاد است .
لذا باید تمام برنامه انسان بر این مبنا استوار باشد که شاد زندگی کنیم و در برابر امواج مشکلات خودمان
را نبازیم . البته شاد زندگی کردن با حرام یا مسخره کردن به طور کلی فرق دارد . شاد زیستن در اینجا
بر مبنا دین مورد نظر است . شادی که از طرق عمل به دستور ات الهی به دست می آید در بعضی مواقع
تمام دستگاه های موجود اندازه گیری در برابرش کم می آورند و از شمارش می افتند.
در روایتی از حضرت علی علیه السلام به این مضمون آمده است : که غم و اندوه جسم را ذوب می کند.
یعنی همان طور که هنگام آب شدن یخ، شکل و جسمش هم تغییر می کند، غم و اندوه هم شکل وقیافه
انسان را تغییر می دهد مثلا یک انسان غمبار در مدت کوتاهی کاملا تغییر می کند و همه می فهمند که
یک مشکل حادی برایش پیش آمده است .
«اَلهَمُّ یُذیبُ الجَسَد»
میزان الحکمه، ج 10، ص 129.