ما روایات زیادی داریم که قرآن در روز قیامت بعضی را که با قرآن انس داشته اند

شفاعت می کند، وکسانی که به او پشت کرده را لعنت و از بعضی افراد هم

رسما در پیشگاه دادگاه الهی شکایت می کند .1

حال سوال مهم این است که این شکایت و یا شفاعت به چه شکل است ؟

آیا همین الفاظ و کلمات که ما تلاوت می کنیم از انسان شکایت می کنند؟ یا

قضیه چیز دیگزی است؟.

علماء و فلاسفه می گویند: هر چیزی در عالم دارای چهار وجوذ است .

 وجود ذهنی ، وچود کتبی ، وجود لفظی و وجود خارجی

مثلا خودکار یک وجود ذهنی دارد که در ذهن مان «خودکار» را مجسم می کنیم.

یک وجود کتبی دارد که روی کاغذ می نویسیم«خودکار» و یک وجود

لفظی دارد که در لفظ و با زبان می گوییم: «خودکار» و بلاخره یک وجود خارجی دارد

که در عالم خارج و بیرون با چشم« خودکاری» را می بینیم.

قرآن هم این چهار وجود را دارد :

یکی وجود ذهنی قرآن است که در لوح محفوظ یا.. بوده که خداوند در شب قدر

نازلش کرده و می فرماید: انا انزالناه فی ...

یکی وجود کتبی قرآن است؛ یعنی همین که در خانه ها هست قدیم روی پوست

می نوشتند ولی امروز روی کاغذ و یا سی دی و...می نویسند.

یک وجود دیگر قرآن ، وجود لفظی قرآن است که قاری با لبهایش  با صدای خوب تلاوت می کند.

و آخرین وجود قرآن ، وجود خارجی قرآن است که در متون دینی ما آمده در روز قیامت

به شکل بهترین شخص و خوش بوترین افراد می آید و از دوستان خود شفاعت می کند و

عده ای را لعنت و به محاکمه می کند .

پس به این شکل قرآن با وجود خارجی از عده ای شکایت یا شفاعت می کند.

امیرمومنان امام علی علیه السلام می فرمایند:

بدانید که قرآن شفاعت کننده است و شفاعت او پذیرفته می شود و گوینده است و

گفتارش تصدیق می گردد و هر کس قرآن برای وی روز قیامت شفاعت کند شفاعت قرآن

در باره او پذیرفته می شود. (تفسیر عیاشی، ج 1، ص 2)

یا امام صادق (ع) فرمود: سه چیز به خدای عز و جل شکایت می کنند:  

1- مسجد ویرانیکه مردم (ساکنان محل )در آن نماز نمیخوانند 

2-دانشمندی که  در میان نادانانگرفتار است

3-و قرآنی که در طاقچه قرار دارد و گرد و غبار برآن نشسته باشد وکسى آن را قرائت نکند.

الخصال، ج‏1، ص: 142