صحنه زندگی دارای خطرات گوناگونی است که از درون و برون انسان را محاصره کرده اند،
اگر انسان جاهای خطر خیز و پر بلا را بشناسد و از طرفی هم راه فرار را بداند، تلافات کمتری
می بیند و از آسیبها و ضررهای جانسوز داخلی و خارجی در امان خواهد بود.
خداوند با صدای بلند و رسادر قرآن مجید، نقاط پر خطر را نشان داده و هم هشدار لازم را داده که
با سرعت از آن مناطق فرار کنید و خودش با تمام وجود به استقبال فرایان می آید و از آنها پذیرایی می کند.
این نقاط بلا خیز گاهی درونی هستند مثل عجب ، حسد و...مثلا کسی چند سالی درس خوانده و مدرکی
و این علم ناچیز را به خود نسبت می دهد و مداوم «من ،من »می کند که این یک راهزن درونی است و
گاهی باعث تحقیر دیگران ، عجب و...می شود وگاهی خطر بیرونی است مثل رشوه ، نگاه به نامحرم ،
است که ایمان و عقاید انسان را غارت می کنند لذا باید به طرف خداوندفرار کرد تا از این عوامل
خطر ساز نجات پیدا کرد لذا فرمود:ففروا إلى الله إننی لکم منه نذیر مبین 1
چون غیر از سلطنت خداوند جایی برای فرار نیست لذا حضرت علی ع در دعای کمیل می فرماید:
و لا یمکن الفرار من حکومتک
اگر به طرف خداوند فرار گردیم خداوند چندین قدم با سرعت به استقبال ما می آید و ما راپناه می دهد2
اگر نافرمانی کردیم به طرف دیگر رفتیم باز ما را می خواند و می فرماید: این تذهبون (کجا می روید؟) 3
حضرت جوادی آملی در این باره می فرماید:
این «فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ» برای کسی است که «فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ» را امتثال نکرده است اگربه این طرف با
سرعت نیامده می‌گویند به طرف دیگر چه با سرعت چه با کُندی بروی، کجا می‌خواهی بروی؟ یا به
طرف خطر می‌روی، یا به طرف چیزی که «لا ینفع و لا یضر» است».4
حالا که خداوند بهترین جا برای فرار است ، این خداوند کجاست ؟ آیه می فرماید: فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ
سراسر عالم آیه الهی است از درون از رگ گردن به ما نزدیکتر و از برون هم همه آیات الهی و سرباز آماده
باش اویند ،تا احساس خطری کردیم با حضور قلب خداوند را صدا بزنیم بگویم: یاالله یا قبل از احساس
خطر ذکر پیشگیرانه « اعوذبالله من الشیطان الرجیم» را بگویم و در عمل هم به آن پایبند باشم رفع
خطر حتمی است.
1-ذاریات ، 50
2-مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها
3-تکویر ، 26
4-http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/javadi/tafsir/95/951104/
5-
