مردم غالبا عید نوروز را با شادیهایش می شناسند ، اگر  شادی را از عید بگیریم

هیچ فرقی با روزهای دیگر ندارد لذا این همه تشریفات و مقدمات برای عید به

خاطر این است که خاطره خوشی از این روزهای عید در ذهن ها بماند.

هرچند نوع شادی ها در بین مردم نسبی است و ممکنه افرادی باشند که با کمترین

امکانات بهترین لذت و شادی را برای خود و اطرافیانشان رقم بزند و از طرفی ممکنه

کسانی باشند که به خاطر بد سلیقه ای و یا ...با بهترین امکانات تفریعی و رفاهی

این ایام را با جدال و درگیری یا با لذتهای نامشروع خاطره بدی در ذهن و نفس خود باقی بگذارند!!!

بهترین روش در جهان معاصر برای لذت و شادی سالم از طرف بزرگان دین بیان شده که لذت مادی و

معنوی را باهم بر سر سفر هفت سین دلها جمع می کند و از شادی های کاذب و موقت مثل

اختلاط بین محرم و نامحرم ، استفاده از مشروبات الکی و مواد مخدر ، آزار و اذیت دیگران و...

بدور است.

انسان با متد اسلامی هم می تواند از شادی سالم مثل استفاده سالم از طبیعت و صله ارحام و...

برخوردار شود و هم می تواند این ایام را بهترین فرصت برای رسیدن و قرب الهی تبدیل کند و البوم

اعمال را با خاطرات خوب و به یاد ماندنی برای همیشه زیبا و تزیین کند به عنوان نمونه به

چند توصیه از بزرگان اکتفا می کنیم.

امام کاظم (ع) در این باره می‌فرمایند: «به درستی که زیر عرش سایه‌ای است که ساکن نمی‌شود

در آن مگر کسی که کار خیری را برای برادر دینی‌اش انجام دهد یا گرفتاری او را رفع و یا قلبش را شاد

نماید»1

شادی قلب گاهی مادی است ،گاهی گره از کار گرفتاری آبروی است و گاهی عیادت و تبریک

ساده با چند کلیو میوه به دست می آید.

امام علی (ع) در این باره فرمودند:« ای کمیل! خانواده‌ات را فرمان ده که روزها را در به

دست آوردن بزرگواری و شب‌ها را در رفع نیاز خفتگان بکوشند. سوگند به خدایی که تمام

صدا‌ها را می‌شنود، هر کس دلی را شاد کند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد

که به هنگام مصیبت چون آب زلالی بر او باریدن گرفته و تلخی مصیبت را بزداید چنان که

شتر غریبه را از چراگاه دور سازند»2

چه بسیار حوادثی ناگواری از ما رفع یا دفع شده و چون علت دفع را نمی دانیم

متاسفانه آن را به شانس نسبت می دهیم در حالی که ممکن است علتش همین

کارهای به ظاهر ساده ،کمک به دیگران باشد که از آن غافلیم بخصوص که در این ایام

  که اوج این نوع نوع دوستی و اردات به اقوام و هموطنان است.

آری با این دید و سبک می توان عیار شادی را تا بی نهایت و قوب قوسین بالا برد و

از عوارض شادی ناسالم در امان بود .

1-بحارالانوار، ج11، ص 569.

2-نهج البلاغه، حکمت 257.