موضوع و محور بحث های قرآن ، هدایت بشر از تاریکها به نور
و روشنایی است . اما در لایه های درونی این بحث نکات علمی
روز را بیان می فرماید. یکی از این نکات علمی که امروزه از مسلمات
علم بشر است و خاص و عام با آن روزانه سر و کار دارند ، علم فضا
نوردی است . هرچند انسان تعجب می کند از فهم این آیات در صدر
اسلام که مسلمانان بادیه نشین چطور این آیات را ترجمه می کردند.!
البته آنهایی که در مکتب آهل بیت بودند، حسابشان جداست.
خداوند در آیه 105 سوره یوسف به این نکته اشاره فرموده و آن را
یکی از نشانه های قدرت الهی می داند.
وَ کَأَیِّنْ مِنْ آیَةٍ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ
کلید فهم این آیه و شاهد مدعا ما ، واژه «یمرون »است . عبور و مرور ، گذشتن
بر زمین و آسمان ها غیر از هواپیما و سفینه های فضایی و... غیر ممکن است .
البته طی الارض و سیر و سلوک عرفانی بحث دیگری است. ولی آیه پیشگویى
سوار شدن انسان بر وسایل فضایى و حرکت آنها در آسمان‌ها را نشانه و آیه
الهی می داند. بعضی از مفسران آن را اشاره به حرکت وضعی و انتقالی
زمین می دانند که هر روز در پیش چشم ما ،حرکت و عبور می کنند و یک نشانه
خداشناسی است .البته هر دو برداشت درست است و ممکن است
در آینده چیزهای دیگری از این آیه بدست آید ؛ چون آیه کلمه حصرندارد
تا اشاره به چیز محدودی باشد.
