«تعامل» واژه ای است که بیشتر در ارتباط با دیگران بکار می رود ، بیشتر به
معنی مشارکت ، گفتگو و همکاری با دیگران است . مهمترین کاربرد آن، در
ارتباط با دیگر کشورهاست. در حوزه دینی و خلقت آفرینش چه معنایی دارد؟
خداوند درهنگام شروع سخن ، در ابتدای بسیاری از آیات از کلمه «تسبیح »
موجودات سخن می گوید که خداوند نیازی به شما ندارد ،همه بنده و سرباز
اویند و در حال بندگی و عبادت هستند.این تسبیحات گاهی به صورت فعل
ماضی "سَبَّحَ لِلَّهِ"، گاهی به صورت فعل مضارع "یُسَبِّحُ لِلَّهِ"، گاهی به صورت
امر"سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الأعْلَی"، گاهی به صورت مصدر؛ "سُبْحَانَ الَّذِی أَسْری "
بیان فرمود که پیام آن همگی این است ،اگر شما می خواهید از این جهان آفرینش
خیر ببیند، یا به شما خیر برسانند باید با آنها تعامل کنید و شما همرنگ و
همگام با آنها حرکت کنید و از آنها جدا نشوید تا خداوند به شما عزت ،قدرت ،
علم و... عنایت کند. هر کسی که در خلاف جهت آفرینش حرکت کند و به جای
تعامل، بنای تعارض و مخالفت داشته باشد ، قطعا له خواهد شد. تعامل خلقت
در کلام خداوند فقط «بندگگگگگگییییی» از طریق انجام واجبات و ترک محرمات است.
اگر این کار را به نحو احسن انجام دادیم آن وقت نتیجه آشکار و پنهان آن را در زندگی
خواهیم دید و خوش بیاری در زندگی فراوان خواهد شد.تعارض با جهان فقط در یک کلمه
« گناه و نافرمانی »خداوند است .اینکه بعضی ها می گویند: ما در زندگی مداوم بد
بیاری های مداوم داریم به خاطر خلاف جهت آفرینش حرکت کردن است که باید
ریشه آنها را پیدا و بعد درمان کرد.
