اگر حادثه عاشورا را مصیبت بار ترین و استثناء ترین حادثه تاریخ بشر بدانیم،
مدیریت آن هم باید از سنخ قوی ترین انسانها باشد . در لحظه های سخت،
خیلی از انسانهای بزرگ گیج و به تعبیری« مغزشان هنگ» می کند و
نمی دانند که چکار کنند. اما حضرت زینب سلام الله الیها آن حادثه تلخ را
به خوبی مدیریت کرد؛
از طرفی سرپرستی کودکان یتیم را به عهده گرفت و در حد عالی به آنها روحیه داد
تا جایی که در آن شرایط سخت صدقه را قبول نکردند و روسری و... را پذیرفتند.
دومین کاری که حضرت کرد، پیام خون شهدا بخصوص امام حسین علیه السلام
را به گوش همه رسانید ، دقیقا عکس آن چیزی که حتی دستگاه یزید فکرش
نمی کرد و آنها می خواستند مردم نفهمند جه اتفاقی افتاده و با شایع پراکنی
اهل بیت را خارجی و... معرفی کردند.
نکته سوم اینکه؛ حضرت زینب س جان امام سجاد علیه السلام به عنوان ولی خدا از
گزند دشمنان به خوبی حفظ کرد . چطور حضرت زینب س توانست این شرایط بحرانی
و اضطراری را به نفع اهل بیت و اسلام تمام کند؟
شاید دو ویژگی شخصیتی حضرت زینب س باعث چنین مقامی شد.
1- نور ایمان تا جایی که در برابر ابن زیاد قرار می گیرد ،می فرماید:
«ما رأیت الا جمیلا» ؛یعنی آنچه دیدم رضایت اللهی بود ، جهاد بود و
از بین بردن کفر و ظلم و ...همه آنها زیبا بود. به تعبیر دیگر
آنچه از سوی خدا آمده است و مدیریت می شود، همه اش خوبی است
و غیر از زیبایی و جمال هیچ چیزی دیگر نمی بینیم برای اینکه ما بنده خداییم
و او ارحم الراحمین که بنده ضعیف تحت مدیریت اوست . این اوج عرفان و فناست.
2- شناخت موقعیت ؛ اگر حضرت موقیعت را به خوبی نمی شناخت یا ذره ای
سستی و وقت کشی می کرد ، ممکن بود مثل ؛ توابین و...دیگر آن عظمت را
پیدا نمی کرد. چون شناخت لحظه لحظه موقعیتها، یک تصمیم و انتخاب لازم است
که ممکن است در شرایط و زمانهای دیگر کارساز نباشد.
امروزه بحث ایمان و دست خداوند را در همه حوادث دیدن و شناخت موقیعت ها بزرگترین
پیام حادثه جانگداز کربلا برای بشر امروزیست.
