میدان مبارزه در کربلا ، در واقع صحنه نبرد« حق و باطل» بود. باطل به اوج
فساد و جهالت خود رسیده و جهبه حق ، اوج پاکی و صداقت خود را نظاره
می کرد. هر چند حضرت امیر و امام حسن ع تلاش فراوانی کردند تا چهره
زشت باطل را به مردم نشان دهند؛ ولی جهالت ها و سیاست های شیطانی
نگذاشت ، مردم به خوبی باطل را ببیند. اما حضرت امام حسین ع با خون
خود ، چهره لخت و پلید باطل را برای همیشه در« ویترین حافظه مردم» قرار
داد تا هرساله به آن بنگرند و از آن فاصله بگیرند.
شاید بزرگترین اثر قیام امام آشکار کردن چهره باطل برای حق طلبان عالم ذکر
کرد تا جایی که تا سال ها بعد برای مبارزه با گروه باطل، اهل بیت نیاز به جهبه
نظامی نداشتند و فقط از سلاح فرهنگی برای تبین حق و حدود باطل سخن می گفتند.
در عصر غیبت هم باطل با ظاهری علمی تغییر چهره داده است و بر نخبگان و پیروان امام
لازم است که با منطق ناب اسلامی این چهره را برای خداجویان شناسایی و با
پاسخ به شبهات، آنها را رسوا کنند.
لباسی که دستگاه جور برای خنثی سازی قیام حق طلبان به تن کرده است ، با حنای
دین رنگ آمیزی کرده تا با اختلافات ، قیام علیه دشمن دین را خنثی کنند. همانطوری که
در کربلا جای جلاد با شهید عوض شد و یزید را خلیفه و امام حسین ع را خارج شده
از دین معرفی کردند و باعث به خاک و خون کشیده شدن دلاور مردان حق طلب شد.
امروز وظیه همه ما است که به هر وسیله شده چهره باطل را در هر لباس و مقامی
که در داخل و خارج است در معرض نمایش قرار دهیم تا مردم خودشان از خجالتشان
اهل باطل در بیاید.
