قرآن مجید؛ وقتی افرادی که بیراهه می روند وبه آیات برچسب
افسانه و اساطیر می زنند، به مجازات آنها اشاره می کند که جای تامل
دارد. در سوره قلم آیه 16 می فرماید: سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ
«وسم»؛یعنی علامت گذاری و «خرطوم» ؛یعنی بینی
یعنی ما به زودی به بینی آنها داغ ننگ می نهیم. چرا خداوند از خرطوم استفاده
کرده در حالی که خرطوم برای حیوان مثل خوک ،فیل .. استفاده می شود؟و برای
انسان«انف»به معنی بینی استفاده نشده است؟
مفسرین اینجا به زحمت افتاده اند و فرمودند:به خاطر تحقیر و سرزنش آنهاست ؛ زیرا
بینی به معنی بزرگی و عزت است و در فارسی وقتی هیبت کسی را خورد می کنند ،
می گویند: بینی او را به خاک مالیدم یعنی او را خوار و نابود کردم ، اینجا هم خداوند در
محشر می خواهد کوس رسوایی آنها را جار بزند و با یک علامت بر بینی آنها بزند تا خوار
و ذلیل شوند.
این حرف بزرگان از آیه برداشتی درست است ، اما گویا آیه به دنبال معنایی دقیق تر و عمیق تری
است و آن این که این افراد مجرم در آخرت اول به شکل حیوان در می آیند و داری خرطوم بعد داغ شدن!
از طرفی داغ کردن هم برای حیوان بکار می رود که در گذشته بعضی از حیوانات را داغ می کردند.
یعنی این افراد اول به صورت باطنی خود که حیوان اند و دارای خرطوم در می آیند و بعد علامت
ذلت بربینی آنها زده می شود که شدت رسوایی و ذلت است که خودشان در دنیا کسب کرده اند.
شاید این سوال به ذهن مخاطب خطور کند مگر فیل از داشتن خرطوم ناراحت می شود؟خیر آن
لذتی که طاووس از پر خود می برد ، فیل و ...هم از خرطوم خود می برند ولی بحث این است
که اینها انسان و فهم انسانی دارند و از نظر ظاهری شکل حیوان به خود می گیرند که باعث
ذلت و خواری آنهاست؛ مثل اینکه فردی به شکل حیوانی در خیابان ظاهر شود، خودش
از این قیافه و شکل رنج می برد.
