یکی از ماه های که در طول تاریخ مورد توجه مردم بوده ،«ماه رجب» است.
یعنی قبل از اسلام که فضای حجاز به عطر اسلام معطر نشده بود، مردم احترام
ویژه ای برای ماه رجب قائل بودند، در زمان جاهلیّت منتظر بودند که ماه رجب
بیاید، حاجت‌هایشان را حالا روی همان عقیده‌های خودشان درماه رجب بخواهند.
لذا این ماه نزد اعراب قبل از اسلام از ماه حرام به شمار می رفت که جنگ در آن حرام بود.
امااسلام طوری آن را جا انداخت که کمتر کسی در صدر اسلام پیدا می شد که
بهره ای از این ماه نگرفته باشد؛مثل روزه ، عمره رجبیه و...
پیامبر(ص) فرمود: « اِنَّ فِی الجَنّةِ قَصراً لایَدخُلُهُ اِلّا صُوّامُ رَجَب» به راستی در بهشت
قصری است که جز کسانی که ماه رجب را بسیار روزه داشته‌اند در آن راه نمی‌یابند.1
به هر حال خداوند در این ماه همه چیز را قرار داده است ، تمام ابزار آمرزش و پاکیزگی در این
ماه قرار دارد و از همه مهمتر اینکه خدا این ماه را وسیله‌ای قرارداده است که ما بتوانیم خودمان
را به خدا برسانیم و از نزدیک بودن با او لذت ویژه ببریم .
1-بحارالانوار، ج94، ص47
