این روایت شریف به صورت های مختلف نقل شده است ،یک صورت
آن را که شعیه و سنی نقل کرده است ،این است که پیامبر بزرگوار فرمود:
أَنَا مَدِینَةُ الْحِکْمَةِ وَ هِیَ الْجَنَّةُ وَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ بَابُهَا1
من شهر حکمت هستم و حکمت بهشت است و تو یا علی
(علیه السلام) دروازه آن هستی .!!!
یعنی هر کسی بخواهد وارد شهری شود باید از در ورودی آن عبور کند .
ایت الله جوادی از استادش مرحوم علامه نقل می کند که علامه در بیان
ترجمه حدیث می فرماید: وقتی بهشت‌ها می خواهند وارد بهشت شوند،
این کوبه در را به سینه در می‌زنند؛ حالا الآن زنگ است، قبلاً کوبه بود.
این کوبه را که به در می‌زنند، می گوید : فَإِذَا دُقَّتِ ... وَ قَالَتْ یَا عَلِی 2
این صدای در می‌گوید: «یا علی»!
دلیل این است که آدم وقتی می خواهد وارد خانه‌ای بشود، چه کسی
را صدا می‌زند؟ صاحب‌خانه را. حالا مؤمن آمد درِ بهشت، چه کسی را می‌خواهد؟
صاحب‌خانه بهشت کیست؟ چرا این کوبه می‌گوید: «یا علی»؟ چون امام صابخانه است.
1-الأمالی(للصدوق)، ص 388.
2-لأمالی(للصدوق)، ص 589.
