خداوند جهان را با نظم دقیق و مشخص آفریده است . تمام اجزاِء
آسمان و زمین به پیوسته و منسجم مانند ؛ ماشین مکانیکی به
امر الهی اراده می شود . هر کسی از حق خود تعدی کند، قطعا
دست انتقام الهی او را به جای خود خواهد نشاند . ما با خداوند ،
همنوعان ، حیوانات و طبیعت پیمان بستیم که رابطه طرفین را رعایت
کنیم و ظالمانه وارد حریم خصوصی دیگری نشویم . در جریان سیل ها
تقصیر به خود بعضی از ما انسانها بر می گردد . چون وارد خانه رودها شدیم
و مقداری از خانه آنها را دزدیدیم و جا را برآنها تنگ کردیم باعث شده
که چوبش را بخوریم . چون بستر رود به عنوان کاشانه ،حریم و خانه رود
است که «رودخانه » نامیده شده اند . این یک قانون ساده و ابتدایی
است که هر کسی تعدی و تجاوز به حریم و خانه دیگری کرد ، باید
اموال غصبی را پس دهد و گرنه تنبیه خواهد شد .
ما با استخدام کلماتی مانند طغیان رودخانه ها تازه آنها را هم بی رحم و
خشن معرفی می کنیم ! در حالی که آب مظهر آرامش است . وقتی رودخانه
ظرفیتشان بیشتر از گنجایش باشد می گویم طغیان کرده است . ما باید ظرفیت
و گنجایش آنها را وسیع می کردیم تا این نعمت الهی طغیان نکند .
باید قانون با این کسانی که به حریم و خانه رودها دست برد زده اند به شدت برخورد کنند.
از این بحث یک نکته دیگر استفاده می شود و آن این است که هر کسی در هر
پست و مقامی بیشتر از ظرفیتش باشد، طغییان می کند مانند؛ کسی که فقیر است
یکباره به ثروت برسد دیگر کسی را حساب نمی کند چون ظرفیت و گنجایش این بار
را ندارد . لذا قران می فرماید: کسی که در خود احساس بی نیازی کند ، طغیان
می کند . إِنَّ الاْءِنسَانَ لَیطْغَی أَن رَآهُ اسْتَغْنَی....علق 6
