مشکلات ظاهرشان تلخ ولی باطن انها خوشمزه است. بستگی به نگاه ما دارد.
خداوند مشکلات را موضوع کارما قرار داده نه مانع کار،
مریضی برای یک پزشک موضوع کارش است نه مانع کار
و هرگز ازآن نمی ترسد بلکه روی ان کار می کند وبه نتایج
بهتری دست می یابد. مشکلات کوهنوردی برای یک کوهنورد
موضوع کارش است نه مانع کارش . موجهای دریا برای شناگر موضوع
کارش است ، باید روی انها کار کند تا لذت شناگری را بچشد.
هر مشکلی یک چیز گرانبهایی در لایه های درونی خود مخفی
کرده ، مجانی ان را به ما نمی دهد ، باید با مشکل به دستش اورد.
مشکلات معنوی هم موضوع کار کسی است که می خواهد کار معنوی انجام دهد.
عارف شدن و به خدا رسیدن هم مشکل و هزینه دارد باید چوب
سختی بر این جسم نواخته شود تا به لذت معنوی برسید . یعنی
موضوع کار یک عارف و سالک ، گام به گام با حوصله
بر گرده مشکلات قدم بگذارد و بالا برود.تا از حالی به حالی و از مقامی
به مقامی و یا مقامات معنوی برسد.
حضرت علی(ع) میفرماید :
« خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید و مشکلات مواجه می کند و
اقسام کوششها و مجاهدتها را پیش پای آنها میگذارد، تکالیفی گوناگون برخلاف
طبع آنها مقرر می دارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود، نفوسشان به عبودیت
خدا رام گردد و این وسیله ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت پروردگار
به روی آنها گشوده شود.1
پس هرمشکلی داشتیم روی آن کار کنیم که چرا به وجود آمده و قرار است ما
بوسیله او به کجا برسیم .با این دیدگاه از هیچ مشکلی نمی ترسیم .
به عبارت دیگر از مشکلات ناخواده به گرمی پذیرایی می کنیم
ولی هرگز درخواست و آرزوی مشکل نمی کنیم.!!!
1. محمددشتی، ترجمه نهج البلاغه، خطبه 192
