یکی از بحران های عصر معاصر، بحران خانواده است .از طرفی نشناختن وظایف و جایگاه
واقعی زن و شوهر و گسترش وسایل سرگرمی و گمراه کننده از طرف دیگر خانواده ها را
با مشکل جدی مواجه کرده و باعث نگرانی جدی والدین وفرزندان شده است .
کمتر پدر و مادر می بینیم که نسبت به آینده فرزندان و احتمال گمراهی فرزندش نگران نباشند!
اما اصل مهم و حاکم بر زندگی خانواده این است که «غالبا فرزندان ما آن طوری که ما می خواهیم
تربیت نمی شوند بلکه آن طوری که ماهستیم ، تربیت می شوند».
یعنی هر رفتار و عملکردی که ما در خانه داشته باشیم فرزندان آن را فیلم برداری می کنند
و به آن عمل می کنند،نه آنچه در قالب پند و نصیحت می شنوند، هرچند نصیحت غیر مستقیم
قطعا تاثیر گذار است ولی درجه عمل بیشتر است .خوشبختانه اسلام از این دستورات و الگو ها
بسیار غنی است . یکی از این موارد در زندگی حضرت زهراسلام الله علیها را بیان کنیم.
وقتی که با حضرت علی علیه السلام تشکیل خانواده دادند، بعد چندی با هم مشورت کردند که
در تقسیم کارها از رسول خداوند کمک بگیرند. چیزی که در میان زوجهای جوان کم رنگ یا به کلی بی رنگ شده ؛
نه اوصول مشورت را می دانند و نه کسی را لایق مشورت ، و فقط با خود رای بر موضع غلط خود پای می فشارند.
وقتی رسول خدا کارها خانه را به حضرت زهرا س و کارهای بیرون را به حضرت علی ع دادند هر دو خوشحال برگشتند.
و حضرت زهرا س خوشحال تر چون کمتر در دید مردان قرار می گرفت .این تقسیم کلی کار بود و در موردی حضرت به کار خانه به
همسرش کمک می کرد و می فرمود: هرکسی که به کار های خانه به همسرش کمک کند
خداوند گناهان بزرگش را می بخشد.1
چون مرد در برابر همسرش خیلی تواضع و شکسته نفسی می خواهد که بتواند کاری(عادی نه بیماری و..)
را برای انجام دهداین هم پاک کننده گناهان است .
و نمونه عملی دیگری که در ذهن فرزندش امام حسن ع برای همیشه باقی ماند ؛ داستان دعا برای همسایگان بود .فرمود:
یا بنی الجار ثم الدار (بحار ج 43 ص81).وقتی فرزندی این گونه اشک و دعا برای همسایگان از مادر ببیند
دیگر نیازی به نصیحت و توصیه در مورد همسایگان ندارد، وو قتی چشمش به همسایه ای بیفتد
یاد دعای مادر می افتد و حرمت همسایه را در حد حرمت مادر می داند.
1علاّمه مجلسی به نقل از حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام آورده اند:
روزی حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه علیها مشغول پختن غذا بود، من نیز در تمیز کردن مقداری عدس به او کمک می کردم.در همین حال پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله وارد منزل شد؛ و پس از آن که فاطمه زهراء را کنار اجاق آتش مشغول پختن غذا دیدو نیز مرا در حال کمک به او مشاهده کرد، فرمود:
ای ابوالحسن! سخنم را گوش کن؛ و توجّه داشته باش که من سخنی نمی گویم مگر آن که خداوند مرا به آن دستور داده باشد.
.....و سپس فرمود: بدان که یک ساعت خدمت در منزل، بهتر از یک سال عبادت مستحبّی است.
لذا هر مردی که بدون منّت به همسر خود خدمت کند، همانا او در سرای محشر بدون حساب داخل بهشت می گردد.
و خدمت به همسر، کفّاره گناهان کبیره می باشد؛ و موجب خاموشی خشم و غضب خداوند و ازدیاد حسنات و ترفیع درجات خواهد بود.
بحارالانوار: ج 104، ص 132، ح 1؛