در این عصر و زمانه ای که تهاجم فرهنگی ار آسمان و زمین بر سر این مردم بخصوص

جوانان می بارد ،تنها چیزی که در برابر این سیل ویرانگر از طرف خداوند در قرآن به

ما پیشنهاد می شود، فقط و فقط «تقوی» است .

در آیات قرآن کریم 2436 واژه تقوا به صورت اسمی و فعلی و به عنوان صفت به کار رفته،

و در سوره مبارکه بقره بیش از سى بار، کلمه‏ ى «تقوا» تکرار شده که در هیچ سوره‏ اى

به این مقدار نیامده است.

در فرهنگ قرآن کریم، متقی کسی است که با ایمان و عمل صالح برای خود ملکه ای نفسانی

فراهم می سازد تا او را از آسیب های درونی (هوای نفس) و بیرونی (شیطان) مصون دارد.

آنچه از اهمیت دادن قرآن به «تقوا» در بُعد روان‏شناسى استفاده مى شود این است

که «تقوا» مانع و سپرى است در برابر گناهان کبیره و زشتى‏ ها،

که همانند یک سپر جنگى بین «متّقى» و فرهنگ بیگانه فاصله مى‏ افکند.

امروز در این جنگ نرم فقط تقوی و ترس از جهنم است که انسان می تواند در برابر این

همه سایت منحرف مقاومت کنه !

در گذشته اگر به خاطر از ترس از آبرو انسان خود را از گناه حفظ می کرد امروزه همه چیز

برای ایجاد رابطه با جنس مخالف  و سایر گناهان فراهم شده و ممکنه که کسی هم متوجه نشه ،

اما داشتن روحیه تقوی انسان را از این همه پلیدی نجات خواهد داد .

به این دلیل در طول تاریخ دین و دینداری،  فقط تقوی معیار ارزش انسان شمرده شده و هر عملی

که مارک و برند تقوی نداشته باشد در پیشگاه خداوند اعتیار و خریدار ندارد چنانکه می فرماید:

«انَّ أَکرَمَکم عندَ اللّه ِ أَتقکم»1

لذا آثار دنیوی و آخروی زیادی دارد که در تفاسیر مفصل بحث شده است.

آرى، بالاترین سپر در عصر جهانى رسانه ‏ها و ارتباطات رعایت تقواى الهى است.

حضرت امیر می فرماید:«اى بندگان خدا بدانید که تقوا دژى محکم و

شکست ناپذیرى است که هرزگى و گناه، خانه‏ اى در حال فرو ریختن و خوار کننده

است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد، و کسى که بدان پناه برد در امان نیست»2

یک قانون کلیدی در تمام علوم وجود دارد و آن این است که هر چه انسان به

منبع دست اول  و اصیل نزدیکتر باشد ، خطا و اشتباه کمتری برای رسیدن به هدفش

وجود دارد. مثلا یک دانش آموز  هر چه به معلم یا کتاب نزدیکتر باشد ، موفقیت و یادگیری

علم و دانش برای او بیشتر خواهد بود. یک محدث و روای هر چه به دوران امام معصوم نزدیکتر باشد

درصد کمتری برای نقل حدیث خواهد داشت . یک انسان با ایمان هر چه به خداوند نزدیکتر باشد ،

خطا و گناه کمتری مرتکب خواهد شد. ماه مبارک رمضان که فلسفه وجودیش برای کسب و ذخیره

تقوی در دل ماهها جای گرفته است ، هر چه انسان مراقبت بیشتری داشته باشد به همان میزان به

تقوی بالاتری خواهد رسید و در نتیجه لذت بیشتری از معنویت خواهد برد.

تقوی که دستاورد بزرگ ماه مبارک است به عنوان صندوق و پشتوانه تمام کارها انسان محسوب می شود .

تقوی در خانواده باعث کاهش اختلافات خانوادگی و در نتیجه کاهش طلاق می شود .

تقوی در سیاست باعث می شود که حب باند و جناح خود ، انسان را از جاده انصاف و سلب حیثیت بی جهت

افراد نگه دارد .

تقوی در اقتصاد باعث دوری از اسراف و تجمل گرایی  ومدگرایی کاذب و .....مومنان می شود .

و....

به هرحال تقوی این هنر را دارد که هر کس به اندازه دارا بودن آن خود را به همان اندازه از خطا و انحراف باز دارد.

این انرژی بزرگ الهی  که هر سال در ماه مبارک رمضان برای مومنان روزه دار قابل شارژ شدن است ، می تواند از

افراد کوچه بازاری گرفته تا رییس و مسئولان را در یازده ماه دیگر تقویت معنوی کرده و آنها را نگه دارد به شرطی

که خود را در معرض نور این منبع قرار دهند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: اهل نجات کسی است که در گرفتن و دادن، تقوای الهی را در نظر گیرد

و به ریسمان وَرَع چنگ زند و مردم در این دو خلصت دو دسته اند: خاص و عام. گروه خاص در ریزه کاری های

ورع می نگرد، پس چیزی را نمی گیرد تا به حلال بودنش یقین حاصل کند و اگر تشخیص آن بر او مشکل شد

تنها به وقت ضرورت از آن بر می گیرد. و گروه عام به ظاهر می نگرد، پس هر چه را که نیافت و ندانست که

غصبی و دزدی است برمی گیرد و گوید: مانعی ندارد، برای من حلال است. و در این مورد شخص امین

کسی است که به حکم خدا بگیرد و در راه رضای او خرج کند1