خداوند سر تا سر وجود انسان را پر از نعمت آفریده است . تا به حال با پیشرفت علم
هنوز دستگاهی که بتواند نعمت های خداوند در رابطه با انسان را شمارش کند خلق نشده است.
به عنوان نمونه ، یکی از نعمت ها یی که خداوند به انسان اعطاء کرده است، نعمت عقل است.
آیا دستگاهی سراغ داریم که کاربرد این چراغ درونی را در با همه پیچیدگی هایش رصد کند.؟
مثلا اگر کسی یک لحظه بی عقلی کند و در یک جمع یا یک مجلس حرفی را که نباید بزند می زند
و آبروی چند ساله خود را بر باد می دهد !
اما متاسفانه عده ای از این چراغ تابناک استفاده نمی کند و همیشه حماقت جزء برنامه زندگی شان است.
لذا وقتی که در پایان برنامه شان به جمع بندی می رسند همیشه شکست و کمبود را احساس می کنند!
به این دلیل امام علی علیه السلام به قافله بشری اعلام می کند :
«اکبر الفقر الحمق : بزرگترین فقر ها حماقت است »1
دلیل آن هم واضح است زیرا کمبود مال ، نوعی فقر است و نداشتن فرزند و اقوام ...هم نوعی فقر و نقص است.
ولی هیچ کدام به پای حماقت نمی رسند ! زیرا هر کدام از آنها قابل پنهان و مخفی شدن هستند ولی حماقت
قابل مخفی شدن نیست . و همیشه مانع ترقی و پیشرفت انسان است چه در بعد اجتماعی و چه امور مادی و...
به این دلیل حماقت بزرگترین فقر و انسان احمق بزرگترین فقیر در تمام جوامع است .
چرا که کار های احمقانه هم قابل شمارش نیست.
از خوار کردن شخصیت خود و خانواده گرفته تا کشور و مملکت و... را شامل می شود.
بنابراین انسان غرق در نعمت های خداوند ، برای تک تک این نعمت ها نیاز به شکر و قدر دانی دارد
بخصوص نعمت های مهم مثل عقل و فرستادن انبیا و کتب آسمانی و...
