قرآن مجید در آیات متعدد به شناسایی شیطان ، ابزار و محل فرود او
و یارانش پرداخته است. همان طور که محل فرود فرشته وحی را قلب 1
مطهر پیامبر می داند و به به تبع آن قلوب مومنین را فرودگاه فرشتگان می داند.
در آیات پایانی سوره شعرا «فرودگاه شیطان »را دقیق مشخص کرده است و با یک جمله
پرسشی که حس حقیقت یابی انسان را بیدار کند می فرماید:
هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلَى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ؟آیا میخواهید من شما را آگاه سازم
که شیاطین بر چه کسان نازل میشوند؟ تَنَزَّلُ عَلى کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ 2
أ ّفاک از رشه إفک (بر وزن پلک) به معنی دروغ بزرگ ،زیر و رو کردن ، وارونه کردن،
تحریف کردن،و کسی که حق را باطل میکند، زشت را زیبا نشان میدهد ،خیر را شر نشان میدهد ،
صدق را کذب نشان میدهد و بالعکس این را میگویند افّاک، افک یعنی انصراف و انحراف.
و أثیم از رشه إثم (بر وزن اسم) در اصل به معنی کاری است که انسان را از ثواب
به تأخیرمی اندازد ومعمولاً به معنی گناه به کارمی رود.
گاهی کسی یک دروغ بزرگ می گوید و عنوان گذاب بر او صدق می کند مانند؛ جعفر کذاب چون
یک دروغ بزرگ گفت و آن ادعای امامت کرد به این عنوان مشهور شد نه اینکه او همیشه دروغ
گفته بود.
پس شیطان به عنوان اولین دشمن انسان ،محل فرودش بر کسانی است که زمینه انحراف را دارند.
دروغ ممکن است گل بدهد ولی هرگز به میوه تبدیل نمی شود ،مسئولی که آمار دروغ می دهد
چه بخواهد چه نخواهد مردم می فهمند که دروغ می گوید ولو در پیش خود آن را توجیه کند و...
1-وَ إِنَّهُ لَتَنْزیلُ رَبِّ الْعالَمینَ (192) نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمینُ (193)شعراء
2- آیه 222 شعراء