تا امروز کسی مثل امام علی علیه السلام پیدا نشده که ادعای بزرگی همچون جمله :
«فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الْأَرْضِ
راههای آسمان را من بهتر از راههای زمین میدانم».1
و اگر کسی هم ادعا کرده فورا رسوا شده است.
راه شناس و راه بلد آسمان فقط از ابرمرد آسمانی همچون او بر می آید؛ زیرا با ساکنان آن دیار به خوبی
آشناست !، طرز زندگی و تفکرتشان را می داند و از نزدیک پیچ و خم ها راههای آن مناطق را مشاهده
کرده و می داند آنها چند طبقه اند و در هر طبقه چه نوع موجوداتی زندگی می کنند و...
البته این کلام از احاطه علمی آن حضرت بر موجودات آسمانی و زمینی و ما فوق آن حکایت دارد.
به این دلیل در آسمان فقط روی علی علیه السلام حساب باز می کنند و تنها ضمانت و شفاعت
او را قبول می کنند و بوی ولایتمندی دوستانش را از دور استشمام می کنند .
او به دوستانش هم این علم سپهر شناسی را آموخته و کلاس درس این رشته در خلوت شبانه
همراه با اه ناله می داند و دوستان را به آن توصیه کرده است.
راه زمینی از طریق زمین ،دریا و هوا قابل پیمودن است ولی در آنجا فقط هوایییییییی است ! آن هم
با پرواز هواپیمای فوق مدرن روح!
اگر عاشق شناسایی و تحقیق در این علوم هستی، نهج البلاغه را به قفسه کتابخانه ات اضافه کن
و بر پای منبر امام عارفان بنشیییییینننننن.!!!!!!!!!!!!
البته کیوان شناسی و آسمان شناسی حضرت علی علیه السلام با آنچه داشمندان علوم تجربی
تحقیق کرده اند یک فرق اساسی و بنیادی دارد و آن اینکه این دانشمندان با اینکه سیاه چاله های
کرات را شناسایی کرده اند و کره ماه را ترمینال سفینه فضایی خود کرده اند، ولی نسبت به معرفت
شناسی خالق آنها کور محض اند و یک قدمی خود را هم نمی بینند !
وسفیهانه می گویند : اینها خودبه خود درست شده اند!!
به هر حال بهترین سوغات ما برای آن کهکشانهای معنوی ، حب علی و یا علی گفتن است .
خدایا شکر که مولایم علی شد.