در متون دینی ما یک فرمول کلی وجود دارد آن این سخن معروف پیامبر اسلام است است
قال رسول الله صلی الله علیه و آله : الدعاء سلاح المومن1
در این تعبیر از« دعا» به عنوان «سلاح مومن» نام برده شده است .
حال باید به کاربرد این سلاح پرداخت .
سلاح معمولا در جایی به کار می رود که دشمنی وجود داشته باشد و از ناحیه او احساس
ناامنی و خطر شود. وقتی به زندگی خودمان نگاه کوتاه داشته باشیم،می بینم که
بزرگترین دشمن درونی ما همان نفس است که در درون ما سنگر گرفته است .
جز هلاکت و نابودی ما به چیزی کمتر از آن قانع نمی شود.
لذا انسان مومن چون ایمان به خداوند دارد باید از او یک سلاح مجهز بطلبد
که این دشمن نامریی و استتارشده در لابه لای
هوای نفس را خوب شناسایی کرده و دقیق به هدف بزند .
پیامبر اکرم از دعا به عنوان سلاح پیشرفته و دقیق یاد می کند که مومن با آن می تواند
این دشمن قدیمی و درونی را از پای در بیاورد و حتی دشمنان خارجی و بیرونی را هم
به نوعی گرفتاری مبتلا کند که فکر حمله به انسان مومن نکنند و در صورت حمله
دچار رعب و هراس شوند و در نتیجه با شکست صحنه را ترک کنند.
به شرطی که مومن واقعا مومن باشد و از این ابزار استفاده کند.
این سلاح فوق مدرن و کاربردی در بعضی زمانها و مکانها داری برد بیشتر
و دقیق تر به هدف اصابت می کند.!
ازجمله از این زمانها ماه مبارک رجب است که منادی از آسمان فریادش
هر شبانه روز بلند است که دعا مومن را مستجاب است و به هدف اصابت می کند.
اگر این دعا به اشک همراه شود از بمب اتم هم اثرش بیشتر است(سلاحه بکاه)2
دلیل بر این مطلب خود دعا روزانه ماه رجب است که در فرازی از آن مردم را به سه دسته تقسیم می کند:
یا من یعطی من سئله»
یا من یعطی من لم یسئله
و من لم یعرفه
1- دسته اول کسانی هستند که حرفه ایند و روش درخواست و گدایی از خداوند را خوب می داند واز او درخواست می کنند
هر چه که نیاز داشته باشد و مصلحتشان باشد از خداوند می گیرند.
2-دوم کسانی هستند که یا رودربایستی دارند و از خداوند چیزی در خواست نمی کند یا فقط محو تماشای دوستند و به خود جرات
نمی دهند که چیزی از خداوند درخواست کنند. ولی خداوند که از درون آنها آگاه است خواسته درونی نگفته آنها را می دهد.
3- این گروه کسانی هستنندکه خداوند را نمی شناسند نه اینکه قدرت و عظمت الهی را نشناسند بلکه به تعبیر خودمانی
نمک نشناسند بر سر سفره الهی می نشینند ولی شکر گذار نیستنند خداوند هم این گروه را محروم نمی کند.
پس همان طوری که در برابر دشمن بیرونی از سلاح آهن استفاده می کنیم
برای مبارزه و درگیری این دشمن درونی باید با سلاح دعا
آن هم با اشک و ناله بخصوص در این ماه رجب بر این دشمن تسلط پیدا کنیم .
1-بحار الانوار، ج93، ص289
2-دعای کمیل