عظمت و ماندگاری یک قیام بستگی به روح الهی آن دارد ،
جسم فقط یک ابزار و ظرف است که این روح را به کمال
می رساند . درست مثل انسان که از نظر جسمی از خیلی
از حیوانات ضعیفتر و کم جثه تر است ولی اشراف مخلوقات
نام گرفته ؛ زیرا «نفخت من روحی» آن را مزین به این مقام کرده
است.
حادثه عاشورا هم از نظر جسمی دارای هیکل زیادی بزرگی نیست
و در طول تاریخ حوادث تلخی شاهد بودیم که از نظر جثه قوی تر از او
بودند ولی چون روح ضیعفی داشتند در تاریخ گم شدند مثل جنگ های
صلیبی ، جنگ های جهانی اول و دوم ، حمله مغول و ....که از نظر کشتگان
هزاران نفر کشته ، از نظر زمان سالها درگیری بوده و از نظر مکانی مناطق وسیعی
از جهان را در بر می گرفت ؛اما جسم حادثه جانگذار کربلا یک نصف روز و در منطقه
کربلا و کمتر از صد نفر کشته داشت اما از نظر روحی یک دنیایی حرف در خود
دارد به این خاطر است که هر ساله جوششی در رگهای عاشقان ایجاد می کند
که در تاریخ نظیر ندارد .
روح مبارزه با ظلم و ظالم ،جهل و جاهل و روح مقامت نه فقط در برابر
یزید بلکه کل یزیدصفتان تا آخر تاریخ ،روح شجاعت الهی داشتن نه تعصب قومی
بلکه عاشقانه و آگاهانه در رکاب امامی که او را ستون دین می دانند .
والله ان قطعتموا یمینی ••• انی احامی ابدا عن دینی... یعنی حمایت از امام =با حمایت
از دین است نه فقط رابط برادری و طایفه ای و.....
در یک کلام نمایش تمام صفات اخلاقی در برابر رذایل اخلاقی در حد کمال به نمایش
گذاشته شد به این خاطر است که هر کسی عاشق صفات اخلاقی هست ناخداگاه
اقتدا به آن بزرگان و خوبان خدا خواهد کرد .
این است که برای احیا امر اهل بیت باید روح را مهمان این عزداری ها کرده تا عروج پیدا کند
و خوراک روحی را به آن چشاند و گرنه جسم در حد یک ابزار است و شکم پروری در این دستگاه
انسان را بزرگ و ماندگار نخواهد کرد.
