واقعا بسیار عجیب است که چقدر قرآن مجیداصرار دارد تا ما را خداشناس بار بیاورد و تکیه گاه ما فقط و فقط خداباشد !
لذا انگشت بر نقاط حساس و کلیدی زندگی بشر می گذارد تا به بهانه ای آنان را متوجه خالق هستی کند .
از امور مهم مسئله روزی و مسایل اقتصادی است که حرف روز و مشکل دائمی مردم است .
کمتر کسی پیدا می شود که مشکل مادی نداشته باشد و یا شغلی را انتخاب کند بدون در نظر گرفتن مسائل اقتصادی ،
اما تمام اقتصادان عالم شاه کلید اقتصاد را گم کرده و مسکن وار به حل مشکلات مادی پرداخته اند
که شکاف طبقاتی بین غنی و فقر پیامد اشکار ان است
اما خداوند یک فرمول به بشر نشان می دهد که هم دغدغه اقتصادی را حل می کند و هم مشکل معنوی و...
خداوند می فرماید:
دنبال کسب تقوا باشید و روزی شما را خدایی که رازق است می‌رساند،
اما نه آن راهی که شما خیال می‌کنید بلکه از راه‌های غیب می‌رساند،
یعنی چشمتان به آن غیب باشد؛ خدا روزی او را با توحید همراه می‌کند.
وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ یحتسب» یعنی ما روزی همه را می دهیم
ولی مردم دو گروه اند:بعضی ها خیال می کنند با زور و بازوی و فکر اقتصادی خودشان نان می خورند ،
ما به این گروه روزی می دهیم ولی همراه رنج و غصه و زیرمنت دیگران رفتن و... اما گروه دوم : به آنهاروزی می دهیم
اما چون تقوی دارند ،ضمن اینکه روزی او را تأمین می‌کنیم توحید را هم رزق او قرار می‌دهیم.
یعنی طوری می دهد که راهش هم مشخص نیست که در مغازه هرجه بیشتر مشتری بیاید رزقش بشتر باشد ، نه این طور فکر نکنید !!!!
هم نیاز مادّی او را برطرف می‌کند هم راه معنوی را بازتر می‌کند که او به غیب بیشتر از شهادت,مطمئن باشد
کاری که ما انجام می‌دهیم یک وظیفه است اما آیا رزق ما از همین کسب و کار ماست
که ما گمان داریم یا از راه دیگری است که گمان نداریم
.آیه سوره«طلاق» می‌فرماید: از راهی که گمان ندارید به شما فیض می‌رساند
برخی از روایات هم ائمه(علیهم السلام) فرمودند: «کُن لِما لا ترجو أرجی منک لما ترجو»
از راهی که امید ندارید امیدوارتر باشید نسبت به راه‌هایی که امیدوارید
نمونه ها
سَحره موسی به امید جایزه رفتند ولی توحید و معرفت و حُسن عاقبت و دین نصیبشان شده
خود موسای کلیم به امید گرفتن مقداری آتش رفته ولی نور نصیبش شده
امرئه سبا به امید مذاکرات سیاسی رفته ولی اسلام نصیبش شده
پس شاه کلید تقوی است و بس
