امشب نسیم معنوی عرفه بر دل جان ما می وزد. شب و روزی
که آخرین ارفاق در جهت بخشش گناه هان بزرگ محسوب می شود.
در روایت از امام صادق علیه السلام نقل شده است:
مَن لَم یُغفَرْ لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَرْ لَهُ إلى مِثلِهِ مِن
قابِلٍ إلاّ أن یَشهَدَ عَرَفَةَ .1
یعنی ماه رمضان که اوج بذل و بخشش خداوند است اگر کاری نکردیم که
مورد رضایت الهی باشد، باز دروازه رحمت الهی بسته نشده و یک فرصت
بزرگ در اختیار انسان قرار داده است تا با آن خود را از آلودگی پاک کنیم و
آن «روز عرفه»است.
علتش را باید در دستگاه عظیم امام حسین علیه السلام جستجو کرد.!!
هم در دعای عرفه اش که «اوج عرفان» و بندگی است و
هم در زیارت آن حضرت ؛ چه در کربلا و چه از راه دور !!!!!!!!!!!
در روایت معتبر از رفاعه آمده است که حضرت صادق (ع) به من فرمود :
«امسال حج انجام دادی؟
گفتم: فدایت شوم، مالی نداشتم که به حج روم ولیکن عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) گذراندم.
امام صادق فرمود که: تو هیچ کوتاهى نکردى... و اگر که کراهت نداشتم که مردم حج را ترک کنند،
حدیثى براى تو مىگفتم که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنى....هر کس بهسوی قبر امام
حسین (ع) بیرون رود و عارف به حق آن حضرت باشد و با تکبر نرود، هزار ملک از جانب راست
و هزار ملک از جانب چپ، همراه او مىشوند و برای او ثواب هزار حج و هزار عمره که با
پیغمبر یا وصى پیغمبر انجام داده باشد، نوشته میشود.
حضرت طوری از فضیلت کربلا در این روز گفت: که فضیلت عرفات محو شد.
چرا که امام حسین ع کشتی نجات است . هر کسی وارد این کشتی شد با هر
مرام و مسلکی قطعا اهل نجات است. بنابراین باید در این روز دست به دامن امام شویم
و با دعای عرفه امام حسین ع خود را از این ظلمات که از در و دیوار فر می ریزد
قلب خود را جلا بخشیم و وسیله آمرزش و نجات خود را فراهم سازیم.
امام صادق علیه السلام :
کسى که در ماه رمضان آمرزیده نشود ، تا رمضان آینده آمرزیده نگردد مگر آن که در عرفات حاضر شود .
بحار الأنوار : 96 / 342 / 6
اگر شب قدر اختصاص به قرآن و قرآن به سر است، عرفه، روز دعا و اختصاص
به دعای عرفه امام حسین علیه السلام دارد. دعای عرفه قطراتی از دریای بی کران
معارف توحیدی است که از زبان خوبان روزگار جاری شده است. انسان وقتی به این دریای
بیکران نیایش الهی نگاه می کند ، میل شناگری در او پیدا می شود و دوست دارد خود را در
این امواج لذت بخش معنوی انداخته و تا پاکی کامل دل و جان از آن خارج نشود.
به این دلیل این روز که روز اختصاصی دعاست ؛ زبان مناجات و دعای آن ، کاملا با سایر ایام و سایر دعاها فرق
می کند. در سایر ایام و دعا عا همش از خواند التماس «خواستن »است ، خدایا به من رزق بده ،
خدایا اولاد خوب بده ، خدایا به من ابرو بده ، همش بده بده و گدایی است ؛اما در دعای عرفه همش
عرفان و بگیر است ،خدایا ازمن خودخواهی را بگیر، رویت غیر را از ما بگیر، شهود غیر را از ما بگیر،
دنیا طلبی را از ما بگیر همش بگیر است .
یعنی اول شناسایی خداوند ، با تمام ریزکاری های بدن از مژه گرفته تا ظلمات ثلاث را به منزله شکر
و قدر دانی بیان می فرماید بعد شروع به درد دل می کند.
شاید به این خاطر باشد که این دعا آن قدر عظمت دارد که دعا عرفه امام سجاد علیه السلام شرح و توضیح این
دعا است یعنی دعای امام حسین ع متن و دعای امام سجاد ع شرح آن می باشد.
نکته مهم دیگر این است که این دعا اوج عرفان نظری است که از زبان امام عرفان بیان شده و در
روز عاشورا اوج عرفان عملی است که امام در این روز جان شیرین خود و یارانش را به مرحله نمایش
عرشیان و فرشیان قرار می دهد.
امید است که نم از این شور عرفان عرفه امام در دل ما هم جوشش پیدا کند و سر ریز آن از دیگانمان خارج شود.