هرچند مردم عید را با شیرینی ها و شادیهایش می شناسند ولی در باطن آن،
یک نوع تلخی ها و ناخوشهایی نهفته است که نیاز به دقت و هوشیاری ویژه
دارد. از زیبای های عید می توان به دید و باز دید و دور هم قرار گرفتن اقوام و
دوستان ،تفریح سالم که به شدت نیاز است، کمک به افراد تهیدست و رفتن
به اماکن مذهبی که باعت تجدید قوا و رحیه مادی و معنوی می شود،اشاره کرد.
اما در بین این همه زیبایی و دیدنی های جالب و جذاب ، درد های مزمن و خطر
هایی هم در کمین است که به چند مورد اشاره می شود.
1- بعضی ها شادی را فقط در گناه می بینند و با بد حجابی ، اختلاط ،مواد مخدر
،مشروب ، غیبت ،تهمت و...سال نو خود را با گناه شروع می کنند . در حالی که
روزی یا سالی که با گناه شروع شود آن روز از نظر اسلام روز عزا است نه شادی !!
امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در نهج البلاغه می فرماید: کلُّ یومٍ لایُعصی الله فیه
فهو یومُ عیدٍ .1
حضرت معیار عید را در ترک گناه می داند، مفهوم آن این است که گناه، عزا را به
دنبال دارد.
2- مسافرت های دور و کمر شکن که چند سالی مد شده است و مردم از فامیل
فرار می کنند و تا آخر سیزده باز نمی گردند که چندین معضل در خودش دارد.
یکی هزینه زیاد هم برای دولت و هم برای خود خانواده ها دارد که متاسفانه خود
دولت و رسانه ملی هم آن را ترویج می کنند. مصرف بالای سوخت ، آلودگی هوا ،
خریدهای اضافی ،اسراف ، خستگی راه ، از همه مهمتر، بد رانندگی کردن که
متاسفانه خانواده ها را داغدار می کند . طبق آمارهای رسمی ،حادثه های
جاده ای در ایام عید به طور تصاعدی در حال افزایش است.
3- آسیب به محیط زیست بخصوص روز سیزده نوروز که داد همه را در آورده است .
و ...
امیدواریم که مردم با فرهنگ و مسلمان ما امسال دست از این تقلید ها و
جشم و هم چشمی ها بر دارند و در کنار گرم اقوام با مسافرت های کوتاه
سالی را با خوشحال کردن دل امام زمان عج آغاز کنند و مورد دعای ویژه
امام زمان عج قرار گیرند.
1- حکمت 419
