این ایام آبشار «غدیر » بر جان پیامبر اکرم جاری شد تا دست های
خشک و پینه بسته«امت» را در دست« امام» بگذارد، تا نه هرگز
تشنه علوم دیگران بمانند و نه در وادی گمراهی و سر گردانی بیفتند.
در جریان غدیر در مرحله اول ظلم به خود نبی مکرم اسلام شد بعد
به حضرت علی علیه السلام و اهل بیت!!!!
به عبارت بهتر ؛ غدیر اوج مظلومیت «پیامبر بزرگ» است در عین محبوبیت !!!
چون مردم گوش به حرف پیامبر اسلام ندادند و عملا حرف پیامبر اکرم را زمین گذاشتند.
در حالی که خداوند با تاکید، مردم را به تبعیت از پیامبر اسلام دعوت می کند .
" اَطیعُوا اللهَ وَ اَطِیعُوا الرَّسُولَ....لازم نبود اطیعوا دوم ذکر شود ولی به خاطر تاکید و
حساسیت حرف پیامبر اسلام ، خداوند آن را در قرآن ذکر می کند. یا در حدیث معروف
« مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاه ...» اول روی ولایت خود اصرار دارد . معنی این سخن این
است که هر کس ولایت من را قبول کند ، ولایت علی را هم قبول می کند.و اگر ولایت من را قبول
نکنید ، ولایت علی ع را هم قبول نمی کنید.
به هر حال غدیر امتحان بزرگ امت پیامبر بود در میزان اطاعت پذیری از گل سر سبد خلقت
پیامبر اعظم ، که با کمال تاسف خلیی ها مردود شدند. اگر خداوند هم آیه یا ایها الرسول بلغ ..1.
را هم نازل نمی کرد و کار جانشینی را صدرصد به خود پیامبر ص واگذار می کرد ، باز
بر امت لازم بود تبیعت کنند و حرف پیامبرشان را زمین نگذارند !!!!!!!!!!!!
1-مائده 67
