یکی از شرایط تدبر در قرآن، شناخت واژه های قرآن و تحلیل آنهاست.
در جای جای قرآن خداوند می فرماید: من به شما نزدیک هستم ؛
گاهی از رگ گردن ، گاهی از درون شما به شما و ...1
و از طرفی هم در جاهای دیگر می فرماید: گناه و نافرمانی باعث
دوری شما از من می شود.
این تناقض چطور ممکن است؟ چگونه چیزی در عین نزدیکی ،دور هم هست؟
جواب :در امور مادی نزدیک و دوری یک چیز مساوی الاطراف است یعنی اگر
یک شخص یک متر از دیواری دور باشد ،همان دیوار هم یک متر از آن شخص
دور است .یا در امور خانوادگی اگر علی برادر رضا است به همان اندازه هم
رضا به علی نزدیک و برادر او محسوب می شود.امکان ندارد شخصی یک
متر به دیوار نزدیک باشد ولی همان دیوار دو متر به آن شخص دور باشد.
در همه این امور دوطرف مساوی الطرفین هستند.
در امور معنوی این قانون وجود ندارد بلکه خداوند به همه چیز نزدیک است.
هو مَعَکُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ 2 هم به مومن و هم به کفار و...نزدیک است.
اما نزدیکی ما به خداوند بوسیله عبادت و ترک گناه صورت می گیرد. لذا
در نیت هر عبادت باید گفت: قُرْبَةً إِلَی اللَّه
قرب و نزدیکی به خداوند فقط بوسیله عبادات قدم به قدم صورت می گیرد
تا جایی که انسان جزء مقربین درگاه الهی می شود .و از طرفی هم گناه
باعث دوری شخص از خداوند می شود؛ نه خداوند از او دور شود. مثل اینکه
کسی رفیقی دارد و به او خیلی علاقه مند است، سال ها در هجر او
می‌سوزد، آن دوست اگر از سفر بر گردد و کنار او بنشیند اما در اثر کور
او را نبیند هر چند در ظاهر به او نزدیک باشد ولی در اثر کوری از او دور است و
نمی تواند جمال او را ببیند!!!!!!!!!
بی دلی در همه احوال خدا با او بود او نمی‌دیدش و از دور خدا یا می‌کرد.
1-هُو أَقْرَبُ إِلَیْنَا مِنْ حَبْلِ الْوَرِید سوره ق ؛16
یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ انفال؛ 24
2- حدید ؛4
